Πίνω του κόσμου τα ποτά...

Πίνω του κόσμου τα ποτά,
Για να ξεχάσω εκείνη,
Και μεθυσμένη η σκέψη μου,
Πηγαίνει και τη βρίνει...

(Σταυρακάκης Μήτσος).