Συγχώραμε Φεγγάρι μου...

Συγχώραμε Φεγγάρι μου,
Που δε παίρνω το φώς σου,
Και πε μου αν έχω άδικο,
Όταν την δείς ομπρός σου...

Πρόβλημα δημιούργησες...

Πρόβλημα δημιούργησες,
Στο αστεροκοπείο,
Γιατι ενα ήλιο ξέρανε,
Και εδα θωρούνε δυο...

Θα ξαναχτίσω το όνειρο...

Θα ξαναχτίσω το όνειρο,
Κι ας μου ξαναγκρεμίσει,
Κι ο ήλιος βγαίνει στα ψηλά,
Μα ξέρει πως θα δύσει...

Ανε μου λέγαν ζωγραφιά...

Ανε μου λέγαν ζωγραφιά,
Να κάνω να της μοιάζει,
Τον ήλιο θα ζωγράφιζα,
Την ώρα που χαράζει...

(Χριστουλάκης Θεόφιλος).

Ποτέ τζη να μην ξαναβγεί...

Ποτέ τζη να μην ξαναβγεί,
Στον ουρανό σελήνη,
Στην σκέψη μου λαμποκοπά,
Κι αστροφεγγίζει εκείνη...

(Μύρων Σκουλάς).

Κι ο πιο μεγάλος έρωτας...

Κι ο πιο μεγάλος έρωτας,
Με το φεγγάρι μοιάζει,
Κάνει κι αυτός τον κύκλο του,
Γεμίζει και αδειάζει...

Φεγγάρι φίλε μου κρυφέ...

Φεγγάρι φίλε μου κρυφέ,
Κατέβα να τα πούμε,
Μέσα στην στεναχώρια μου,
Ίσως μια λύση βρούμε...

Απάνω που την σύβασα...

Απάνω που την σύβασα,
Στο όνειρο και με φίλιε,
Ποιος σου το σφύριξε να 'ρθείς,
Παλιό-ζηλιάρη ήλιε...

Για χάρη σου παραγγελιά...

Για χάρη σου παραγγελιά,
Του ήλιου έχω δώσει,
Τσι νύχτες που 'μαστε μαζί,
Να αργεί να ξημερώσει...