Μαζί σου να μεγάλωνα...

Μαζί σου να μεγάλωνα,
Ίσα με να γεράσω,
Πάλι θα πώ πως έφυγα,
Χωρίς να σε χορτάσω...

(Χανιωτάκη Βούλα).

Ο φίλος ο καλύτερος...

Ο φίλος ο καλύτερος,
Έμαθα πριν γεράσω,
Πως είναι αυτος που θα μου πεί,
Γέλα, για να γελάσω...

(Χανιωτάκη Βούλα).

Πιάσε του πόνου το σχοινί...

Πιάσε του πόνου το σχοινί,
Που με έδεσες να κόψεις,
Να δούνε την παλιά μορφή,
Της γελαστής μου όψης...

(Χανιωτάκη Βούλα).

Το κάνει το παράπονο...

Το κάνει το παράπονο,
Ακόμη πιο μεγάλο,
Η σκέψη πως σ'αγάπησα,
Όσο κανένα άλλο...

(Χανιωτάκη Βούλα).

Ακου λοιπόν τι σκέφτομαι...

Ακου λοιπόν τι σκέφτομαι,
Όταν μου λεν΄ θυμήσου,
Πως είχα κάποτε κι εγώ,
Μια θέση στη ζωή σου...

(Χανιωτάκη Βούλα).