Ρακοποσίες...: Αεράκη Κατερίνα.

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Αεράκη Κατερίνα.. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 16 Φεβρουαρίου 2014

Έλα κι ας είναι μια στιγμή,
Κι ύστερα πάλι φύγε,
Να ξαναδώ για ποια αφορμή,
Στράφι η ζωή μου επηγε...

(Αεράκη Κατερίνα).

Γέλιο μου ποιός σε πίκρανε,
Ποιαν αφορμή 'χεις δάκρυ,
Και καταστάλαξε ο καημός,
Στων αμαθιώ την άκρη...

(Αεράκη Κατερίνα).

Πρέπει μιας άλλης εποχής,
Να 'μαι και τση θυμούμαι,
Και βλεπω σήμερο πολλά,
Που με στενοχωρούνε...

(Αεράκη Κατερίνα).

Μικρός,μεγάλος η βαρύς,
Αδιαφορώ εφόσο,
Δε παύει να 'νε ενας Σταυρός,
Που πρέπει να σηκώσω...

(Αεράκη Κατερίνα).

Με την πληγή που μ'αφηκες,
Με 'κείνη είμαι ακόμα,
Κι ας έχουν ΄λαξει οι καιροί,
Και τα μαλλιά μου χρώμα...

(Αεράκη Κατερίνα).

Στα χέρια σου ΄χεις μια χαρά,
Αυτη που εγώ στερούμε,
Απο 'χα μισή και σε έψαχνα,
Να την εμοιραστούμε...

(Αεράκη Κατερίνα).

Σ' αυτο που έχουν μοναξιά,
Όλοι χαρακτηρίσει,
Τις ομορφότερες στιγμές,
Έχω μαζί της ζήσει...

(Αεράκη Κατερίνα).