Χαρές και γέλια κάποτε...

Χαρές και γέλια κάποτε,
Εψαχνες να μου δώσεις,
Και τώρα μηχανεύεσαι.
Τρόπους να με πληγώσεις...

(Σταυρακάκης Μήτσος).

Δεν ήρθες πάλι αγάπη μου...

Δεν ήρθες πάλι αγάπη μου,
Κι απόψε στο όνειρο μου,
Και σφιχταγγαλαστίκαμε,
Με το παράπονο μου...

(Μήτσος Σταυρακάκης).

Δεν είδα σα τη σκέψη σου...

Δεν είδα σα τη σκέψη σου,
Πιο πεισματάρα σκέψη,
Μαλώνω και ποβγάνω τη,
Μα αυτή που να μισέψει...

(Σταυρακάκης Μήτσος).

Ο έρωτας κι ο θάνατος...

Ο έρωτας κι ο θάνατος,
Ιδια σπαθιά βαστούνε,
Κι οι δυο με τρόπο ξαφνικό,
Κι ύπουλο σε χτυπούνε...

(Σταυρακάκης Μήτσος).

Με την οργή της θάλασσας...

Με την οργή της θάλασσας,
Τη μάνητα τ'ανέμου,
Και με ματιά μελαχρινής,
Δεν τα βάλα ποτέ μου...

(Σταυρακάκης Μήτσος).

Πίσω απ το δάκρυ μια χαρά...

Πίσω απ' το δάκρυ μια χαρά,
Είναι κατοικημένη,
Και πριν το γέλιο μια σιωπή,
Παράξενα θλιμμένη...

(Σταυρακάκης Μήτσος).

Τα πεθυμώ αν έκανα...

Τα πεθυμώ αν έκανα,
Κι αυτο που με γεμίζει,
Θα μοιάζα με το γιασεμί,
Την εποχή π'ανθίζει...

(Σταυρακάκης Μήτσος).

Τα πιο γλυκά και τρυφερά...

Τα πιο γλυκά και τρυφερά,
Όνειρα που ΄χω κάνει,
Τα ζώ μαζί σου ξυπνητός,
Του μενεξέ φυντάνι...

(Σταυρακάκης Μήτσος).

Πίνω του κόσμου τα ποτά...

Πίνω του κόσμου τα ποτά,
Για να ξεχάσω εκείνη,
Και μεθυσμένη η σκέψη μου,
Πηγαίνει και τη βρίνει...

(Σταυρακάκης Μήτσος).

Πέρασε ο χρόνος κι άφησε...

Πέρασε ο χρόνος κι άφησε,
Φθοράς και πόνου ίχνη,
Και νικημένη η νιότη μου,
Τα τραύματα τζη δείχνει...

(Σταυρακάκης Μήτσος).

Μόνο το ρήμα Σ'αγαπώ...

Μόνο το ρήμα Σ'αγαπώ,
Σε παρελθόντα χρόνο,
Μέλλοντα ή αόριστό,
Είναι γιατρός στον πόνο...

(Σταυρακάκης Μήτσος).

Εφίλησα τα χείλη σου...

Εφίλησα τα χείλη σου,
Κι έβαψαν τα δικά μου,
Και τώρα βγαίνουν κόκκινα,
Τα αναστενάγματα μου...

(Σταυρακάκης Μήτσος).

Η μόνη κόντρα που μπορείς...

Η μόνη κόντρα που μπορείς,
Να κάνεις του θανάτου,
Σαν έρθει ο Χάρος να σε βρεί,
Να σε του πεταμάτου...

(Σταυρακάκης Μήτσος).

Με της αυγής τα χρώματα...

Με της αυγής τα χρώματα,
Βάφει τα δυο τζη χείλη,
Και προκαλεί μεσάνυχτα,
Τον ήλιο να ανατείλει...

(Σταυρακάκης Μήτσος).

Του έρωτα τη θάλασσα...

Του έρωτα τη θάλασσα,
Την έχω ταξιδέψει,
Και με ΄χουνε πολλές φορές,
Σα ναυαγό μαζέψει...

(Σταυρακάκης Μήτσος).

Αφού μια μέρα είναι γραφτό...

Αφού μια μέρα είναι γραφτό,
Σα το κερί να σβήσω,
Αφήστε με το δυστυχή,
Ως πεθυμώ να ζήσω...

(Σταυρακάκης Μήτσος). 

Καρδιά μου ποιός σε πλήγωσε....

Καρδιά μου ποιός σε πλήγωσε,
Και σιγο-κλαίς τα βράδια,
Σαν πλοία που ξεμείνανε,
Δεμένα στα καρνάγια...

(Σταυρακάκης Μήτσος).