Στη κάψα του καλοκαιριού...

Στη κάψα του καλοκαιριού,
Στο σταύρωμα της μέρας,
Το γέλιο σου κρυγιό νερό,
Και δροσερός αέρας...

(Βάρδας Γιάννης).

Τα μονοπάτια τα παλιά...

Τα μονοπάτια τα παλιά,
Αμοναχός περνώ τα,
Μα 'χει τα 'χειλη μου καημό,
Κι όχι χαρά σα πρώτα...

(Βάρδας Γιάννης).

Ο ερωτευμένος άθρωπος...

Ο ερωτευμένος άθρωπος,
Ξεσκέπαστος ξαπλώνει,
Κι ας είναι απ' εξω στην αυλή,
Μια πιθαμή το χιόνι...

(Βάρδας Γιάννης).

Εγώ τον είδα το Θεό...

Εγώ τον είδα το Θεό,
Στα λούλουδα π'ανθούνε,
Στις κοπελιές που παίζουνε,
Και στσ' αντρες που γλεντούνε...

(Βάρδας Γιάννης).

Με τα σχοινιά του καραβιού...

Με τα σχοινιά του καραβιού,
Να δέσουν το κορμί μου,
Ανε μου πείς πως μ'αγαπάς,
Θα δείς τη δύναμή μου...

(Βάρδας Γιάννης).