Μοιάζουν με χαρταετό...

Μοιάζουν με χαρταετό,
Τα όνειρα μου εμένα,
Που όσο κι αν φτάσουνε ψηλά,
Είναι στη γη δεμένα...

Χαρταετό τον πόνο μου...

Χαρταετό τον πόνο μου,
Όταν μου είπες "φύγε",
Τον έκανα και πιο ψηλά,
Απο τους άλλους πήγε...

(Παπαδάκης Μάριος).

Την πίτα κόβει μια ζωή...

Την πίτα κόβει μια ζωή,
Η μοίρα αναθεμάτη,
Κι όμως δεν μου πέσε ποτέ,
Το τυχερό κομμάτι...

Έρωτα ποια 'νε η μάνα σου...

Έρωτα ποια 'νε η μάνα σου,
Ποιά σε έχει μεγαλώσει,
Να πα τση πώ αναθροφή,
Κακή πως σου ΄χει ΄δώσει...

(Δακανάλης Γίαννης Στρατηγός).

Συννεφιασμένε ουρανέ...

Συννεφιασμένε ουρανέ,
Όντε βροντάς και βρέχεις,
Την ίδια παραπόνεση,
Με την καρδιά μου έχεις...

(Μιχαλόμπας).

Πού 'ναι τα χρόνια τα παλιά...

Πού 'ναι τα χρόνια τα παλιά,
Που ΄ναι οι παλιοί αθρώποι,
Που 'ναι η γυναίκα η σεμνή,
Κι οι όμορφοί τζη τόποι...

(Λιόντας).

Χρονιάρες μέρες κι η χαρά...

Χρονιάρες μέρες κι η χαρά,
Κάνει παντού σεργιάνη,
Μόνο στον τόπο απου ζώ,
Η χέρα τζη δε φτάνει...

(Ζαχαριουδάκης Ευθύμης).

Γέλιο μου ποιος σε πίκρανε...

Γέλιο μου ποιός σε πίκρανε,
Ποιαν αφορμή 'χεις δάκρυ,
Και καταστάλαξε ο καημός,
Στων αμαθιώ την άκρη...

(Αεράκη Κατερίνα).

Μεσ' την καρδιά μου συννεφιά...

Μεσ' την καρδιά μου συννεφιά,
Και παγωνιά 'χει πιάσει,
Για δεν εβγήκε τση χαράς,
Ο ήλιος να την λιάσει...

(Μύρων Σκουλάς).

Πρέπει μιας άλλης εποχής...

Πρέπει μιας άλλης εποχής,
Να 'μαι και τση θυμούμαι,
Και βλεπω σήμερο πολλά,
Που με στενοχωρούνε...

(Αεράκη Κατερίνα).

Κι οι πέτρες δεν την έχουνε...

Κι οι πέτρες δεν την έχουνε,

Την τόση αμοναξα μου,

Γιατί είδα μια κι ´χε γκαλιά,

Τη ρίζα τ´ ασφεντάμου...

(Μιχαλομπας).

Άραγε λες το σ'αγαπώ...

Άραγε λες το σ'αγαπώ,
Εκιά που είσαι τώρα,
Η απο σένα μόνο 'γω,
Δεν πήρα τέτοια δώρα...

(Στυλιανουδάκης Αντρέας).

Στα χέρια σου ΄χεις μια χαρά...

Στα χέρια σου ΄χεις μια χαρά,
Αυτη που εγώ στερούμε,
Απο 'χα μισή και σε έψαχνα,
Να την εμοιραστούμε...

(Αεράκη Κατερίνα).

Η σκέψη σου με τυραννά...

Η σκέψη σου με τυραννά,
Και μου στερεί το γέλιο,
Γιατί 'σε φώς μου δυστυχώς,
Ξένου σπιτιού θεμέλιο....

(Πανηγυράκης Σπύρος).

Αφού μια μέρα είναι γραφτό...

Αφού μια μέρα είναι γραφτό,
Σα το κερί να σβήσω,
Αφήστε με το δυστυχή,
Ως πεθυμώ να ζήσω...

(Σταυρακάκης Μήτσος). 

Δεν σου ζητώ να μ'αγαπάς...

Δεν σου ζητώ να μ'αγαπάς,
Ησα μ' εκιά δε φτάνω,
Δε με μάθαν στο σπίτι μου,
Να κάνω το ζητιάνο...

Να μην ρωτάς τους φίλους μου...

Να μην ρωτάς τους φίλους μου,
"Τι κάνει και τι έχει",
Που ξανακούστηκε φονιάς,
Το θύμα να πρόσεχει...

Εγώ θα κάνω την ματιά...

Εγώ θα κάνω την ματιά,
Αδιάφορη να γίνει,
Και ασε μέσα την καρδιά,
Μάχη σκληρή να δίνει...

Η κάθε θύελλα περνά...

Η κάθε θύελλα περνά,
Και λιώνει και το χιόνι,
Μόνο στα μάτια μου τα δυο,
Ο τόπος δεν στεγνώνει...