Φεύγω μα πάντα θα γυρνώ...

Φεύγω μα πάντα θα γυρνώ,
Έστω και με τη σκέψη,
Σε τόπους που τα μάτια σου,
Με είχανε ταξιδέψει...

(Ξερουδάκη Δέσποινα).

Στης θύμησης μου τη δοχή...

Στης θύμησης μου τη δοχή,
Στα σύνορα της σκέψης,
Παλιό σβησμένο μου όνειρο,
Ηντά 'ρθες να γυρέψεις...

(Καράτζης Γιώργης).

Το κάνει το παράπονο...

Το κάνει το παράπονο,
Ακόμη πιο μεγάλο,
Η σκέψη πως σ'αγάπησα,
Όσο κανένα άλλο...

(Χανιωτάκη Βούλα).

Ήλιε χρυσέ τση σκέψης μου...

Ήλιε χρυσέ τση σκέψης μου,
Κι ανατολή του νού μου,
Δεν έχεις βασιλέματα,
Στον τόπο του ουρανού μου...

(Μιχαλόμπας).

Αν κάτεχα οτι χαρά...

Αν κάτεχα οτι χαρά,
Η σκέψη μου, σου δίνει,
Θα ζούσα 'γω στη μοναξά,
Να ζείς εσύ με 'κείνη...

(Δακανάλης Γίαννης Στρατηγός).

Όταν απογοητεύομαι...

Όταν απογοητεύομαι,
Και πράμα δεν ελπίζω,
Σε φέρνω μεσ' στη σκέψη μου,
Και τα κενά γεμίζω...

(Γιαλάφτης).

Ω!Την παντέρμη την βραδιά...

Ω!Την παντέρμη την βραδιά,
Και πως θα την περάσω,
Που μόνο με τη σκέψη μου,
Μπορώ να σ'αγκαλιάσω...

Στης σκέψης μου τον ουρανό...

Στης σκέψης μου τον ουρανό,
Η ομορφιά της λιάζει,
Για αυτο τελείως να χαθεί,
Ο ήλιος δε με νοιάζει...

(Μύρων Σκουλάς).

Στο πιο κρυφό μου εαυτό...

Στο πιο κρυφό μου εαυτό,
Η σκέψη σου με κλείνει,
Άλλοι το λένε "μοναξά",
Μα 'γω το λέω "γαλήνη"...

(Νικηφόρου Πόπη).

Πες μου ζωή τι σου κάνα...

Πες μου ζωή τι σου κάνα,
Και το πληρώνω ετσί,
Και δεν μπορώ καμιά καλή,
Να κάνω πλέον σκέψη...

Πρωτομαγιά στη σκέψη μου...

Πρωτομαγιά στη σκέψη μου,
Στεφάνι στη καρδιά μου,
Είσαι και με τ'αρώματα,
Εμέθυσα σεβντά μου...

(Μεσσαριτάκη Μάνια).

Τη σκέψη έκανα δεντρό...

Τη σκέψη έκανα δεντρό,
Και ασκιανό σου κάνω,
Ουτε τον ήλιο δε μπόρώ,
Να σου χτυπά απάνω...

(Δακανάλης Γίαννης Στρατηγός).

Ήλιε της μιας ανατολής...

Ήλιε της μιας ανατολής,
Ήντα να σου ζηλέψει,
Που κάνει χίλιες οντε ΄ρθεί,
Κάθε πρωί στη σκέψη...

(Κεφαλάκης Κωστής).

Η σκέψη σου με τυραννά...

Η σκέψη σου με τυραννά,
Και μου στερεί το γέλιο,
Γιατί 'σε φώς μου δυστυχώς,
Ξένου σπιτιού θεμέλιο....

(Πανηγυράκης Σπύρος).

Πρωταπριλιά να μου το πεις...

Πρωταπριλιά να μου το πεις,

Tου χωρισμού το αντίο,

Να ξεγελώ τη σκέψη μου,

Πως μου 'καμες αστείο....

Σαν το κοπέλι η σκέψη σου...

Σαν το κοπέλι η σκέψη σου,
Βλέπε μην έρθει πίσω,
Να παίξει πάλι με πληγές,
Που πάλεψα να κλείσω...

(Ξερουδάκη Δέσποινα).

Στα πρόκλονα της σκέψης...

Στα πρόκλονα της σκέψης,
Μου εδά και μέρες είσαι,
Ή πέταξε να ξεγνοιαστώ,
Ή τη φωλιά σου χτίσε...

Ποτέ τζη να μην ξαναβγεί...

Ποτέ τζη να μην ξαναβγεί,
Στον ουρανό σελήνη,
Στην σκέψη μου λαμποκοπά,
Κι αστροφεγγίζει εκείνη...

(Μύρων Σκουλάς).